Ulga po upale

Już nie raz pisałam jak to nie znoszę upałów, to teraz napiszę od innej strony :D.

Kiedy zobaczyłam pierwszą ciemną chmurę, w moim sercu zagościła nadzieja. Wierzyłam, że szybko zniknie te bezlitosne słońce. Upał był nie do zniesienia i gdyby nie mój wiatrak, pewnie bym padła na łóżku i kwiczała. Nie dosłownie oczywiście. Ptaki Leciały coraz niżej, tuż przy ziemi. W dość krótkim czasie niebo zrobiło się ciemne. I nadszedł deszcz. Wytęskniony, upragniony. Pierwsze krople zderzały się z kurzem powstałym podczas upału. im więcej kropel spadało tym czystsze było powietrze. Już nie pachniało spalenizna, tylko świeżością i cudownym zapachem deszczu. A jak pachnie deszcz? Dla mnie ziemią, która oddycha z ulgą i wypuszcza swoje soki w powietrze. Trochę zapachu wody przemieszanej ze smogiem miasta i powietrzem.
Deszcz przyniósł ze sobą ulgę. Patrzyłam jak powoli moknie ulica i drzewa z radością otwierają swe liście. Taka pogoda mi odpowiadała. Z wielką ochotą wyszłabym na dwór i tańczyła w kroplach deszczu, ale w mieście...lepiej tego nie robić. Nie dlatego, że ludzie patrzą, tylko dlatego że krople deszczu mają szkodliwe substancje, które szkodzą mojej skórze. Wielka szkoda. Wyciągnęłam tylko rękę i patrzyłam jak krople chłodzą moje zgrzane ciało. Wraz z deszczem przyszło chłodniejsze powietrze. Nie przeszkadzały mi błyskawice, lekko je ignorowałam. Mogłam patrzeć godzinami na ożywczy deszcz, ale musiałam skończyć spis treści, którym wspomnę w innej notce.
Po upalnym dniu mogłaby być porządna ulewa. Nie obraziłabym się :D. Wtedy ziemia miała by oddech od parnego powietrza i zaduchu. Dosyć nieprzyjemne uczucie. A najgorsze jest to, że upały przypadają w tygodniu, kiedy jestem w pracy i nie mam klimatyzacji. Zatem duszę się tym powietrzem i myślę o końcu dnia jak o jakimś raju XD.
A po lecie będzie deszczowa jesień, kiedy nic się nie wie na temat ubrań, bo pogoda zmienna jest :D. Czekam z niecierpliwością na ten okres. Bo jak dla mnie zima tak krótka trwała. Nawet nie nacieszyłam się mrozami :).