"W poszukiwaniu człowieka"

Wciąż szukamy sensu wśród kamieni
szukamy blasku wśród cieni,
szukamy życia tam gdzie śmierć
i pytamy o życia sens.
Słowa które opisują życie
lustrze widać ludzkie odbicie,
czasem czuje się jak kosmita
patrze szukam i pytam.
Jeden drugiego by w rzece utopił
zamiast dobrego coś zrobić,
wciąż karmimy się kłamstwami
bo prawda często nas rani.
W innych widzimy ideał
tymczasem są chętni by Cię sprzedać ,
łatwo krytykować i wytykać błędy
mówić innym że droga nie tędy.
Zrozum czasem się wsłuchaj
to jest jak ostatnia posługa,
misja to prawdy szukanie
przekazać innym to przesłanie,
coś zostawić po sobie
by za parę lat mówiono dobrze o Tobie.
Tak to życie nam ucieka
w poszukiwaniu człowieka,
by dobro innym przekazać
zanim nadejdzie zaraza.
Szukamy człowieka u przyjaciół
nie chcemy ich nigdy stracić,
czasami są wilkami w owczej skórze
bo odchodzą gdy widzą burze.
Życia wciąż nas uczy
my próbujemy się go nauczyć ,
choć tracimy swą tożsamość
bo sobą być nie kazano.
Mamy być jak wszyscy
pierdol swój styl,
udawaj bo inni udają
kłam bo inni kłamią.
Wbijaj szpile inni wbijają
zabijaj gdy inni zabijają,
nauczmy się mówić nie
przecież to nie jest złe.
Bądz sobą i tylko sobą
wtedy czujesz się wyjątkowo,
pokaż swą zawartość
nie mów że nie warto ,
pokaż swoją twarz
póki jeszcze jakąś masz.
Tak to życie nam ucieka
w poszukiwaniu człowieka,
by dobro innym przekazać
zanim nadejdzie zaraza.