"Zaburzenie rzeczywistości"

Całe życie czegoś szukasz
do różnych drzwi pukasz,
skrajnośc goni za skrajnością
sprawiedliwośc miesza się z niesprawiedliwością.
Bo trudno świat zrozumiec
młodośc ciągle chce się wyszumiec,
rozsądek łatwo w tym zgubic
dookoła pełno jest mównic.
Pełno jest życia filozofów
idealnie zbudowanych tych robotów,
każdy chce byc najmądrzejszy
chodzi tu o bycie najlepszym.
Rzeczywistości rządzi się prawami
wciąż obawa że będziemy sami,
kasa nas zupełnie zaślepiła
władza plus szmal równa się siła.
Nie mów o spokojnej przyszłości
gdy dotyka się nicości,
nie zakłamuj świata i ludzkości
nie twórz zaburzenia rzeczywistości.
Muzyka w żyłach płynie
ktoś decyduje o czyjejśc winie,
z chmur pada deszcz łez
ktoś pojął życia sens.
Dużo spraw dzwiga świat
wciąż czekamy na znak,
nie robimy nic by coś zmienic
jesteśmy oślepieni blaskiem kamieni.
Dobrzy gdy coś potrzeba
czasem zaskakujemy tych z nieba,
zniechęcamy się bardzo łatwo
byle nic na nas nie spadło.
Wyśmiewamy kogoś a jaki Ty jesteś
daj wsparcie obudz się wreszcie,
nadużywamy wiele słów dla zabawy
mówimy Kocham potem znikamy,
zróbmy od siebie wszystko
rozpalmy te pozytywne ognisko.
Nie mów o spokojnej przyszłości
 gdy dotyka się nicości,
nie zakłamuj świata i ludzkości
nie twórz zaburzenia rzeczywistości.
Ta zaburzona często rzeczywistośc
mówi o nas wszystko,
ja patrze i obserwuje
własne wnioski potem opisuje.
Łatwo dac jakąś obietnice
łatwo sprzedac czyjąś tajemnice,
trudno wychodzi  słuchanie i zrozumienie
zwykłym tekstem nic nie zmienię.
Staram się byc człowiekiem
dac uczucia chocby oddechem,
żyje się od dnia do dnia
 trzeba cenic co się ma.
Parę słów dających wiele
wsparcie dadzą prawdziwi przyjaciele,
bez udawania bez ściemy
samej prawdy wokół chcemy.
Dośc udawanych uczuc i łez
pora odkryc ten sens,
serce dane komuś szczerze
pomaga w szczęście wierzyc.