"Zegarów czas"

Zaprogramowani jak te roboty
wrażliwi na kasę obojętni na dotyk,
życie uzależnione od zegara
by nie zwariowac trzeba się starac.
Wskazówki krążą po tarczy
a tu sił nie starczy ,
kalendarze stają się chwilą
trzeba życ każdą chwilą.
Dzień umyka za dniem
trzeba walczy w swój cień,
zegarmistrz światła poszedł gdzieś
ale nadzieja że on tu jest.
Z minuty robi się sekunda
każda chwila jest jak runda,
mnie też coś nagle goni
a chce życ tak powoli.
Mijają dni i godziny
do tego co było nie wrócimy,
do refleksji sprowadza nas
toczący się zegarów czas.
Spotkanie z przyjaciółmi zapisujesz w notesie
wciąż w pośpiechu i w stresie,
nie ma ograniczeń by zwolnic
jesteśmy w zegarach niewoli.
W pospiechu minąc i dobic
w pośpiechu odpocząc i zarobic,
w pogoni za czymś czego nie ma
dawno zapomniałeś gdzie Twój ideał.
Miłośc to dla Ciebie nic
by się spuścic stawiasz lasce pic,
byle szybko byle jak
najpierw nie potem tak.
Życie Twoje jak wyścig
więc rzadko o czymś myślisz,
jesteś jak ta maszyna
co kończy zanim zaczyna.
Mijają dni i godziny
 do tego co było nie wrócimy,
do refleksji sprowadza nas
toczący się zegarów czas.
Odpuśc sobie choc trochę
zanim dostaniesz na głowę,
wers goni za wersem
takie słowa na szczęście.
W pogoni łatwo się zgubic
po drodze marzenia swe gubisz,
ostre dla Ciebie przesłanie
może w sercu Twym zostanie.
Czas wciąż tu króluje
lecz też zwodzi oszukuje,
gdzie są Ci mądrale
co wkręcili Cie w ten bajzel?
Ty możesz teraz iśc swą drogą
cenę zapłaciłeś już sporą,
gnałeś jak ten wiatr
lecz wróciłeś na start.
Bo chciałeś byc jak oni
czas jednak ich dogonił,
pamiętaj nie musisz byc najlepszy
zawsze można byc mądrzejszym.