"Nauczmy się słuchac"

Od dnia do dnia
oszukuje ten świata czar,
magiczne słowa XXI wieku
gubią się w człowieku.
Krzyczą komputery i tablety
każe brac nam piękno monety,
nie słuchamy nawet siebie
więc trudno by słuchac Ciebie.
Sztuka życia jak karuzela
trudno o prawdziwego przyjaciela,
czas zapierdala jak formuła
nieraz wszystko to zamula.
Sztuka słuchania jest nie do opanowania
gdy świat tak pogania,
krótkie cześc i znikam
w słowa trudno czasem wnikac.
Żyj jak tam chcesz
ważne by szczęście miec,
tylko nauczymy się słuchac
by ta ludzkośc nie była głucha.
Trudno czasem posłuchac serca
na inne komunikaty więc brak miejsca,
umiemy drwic i ranic
umiemy wybrzydzac i omamic.
Życie to pewna misja
nie każdy potrafi to przyznac,
wszystko podane pod nos
każdy chce miec taki los.
Zagubieni w tym bałaganie
wciąż czekamy co się stanie,
problemy innych?Cóż każdy je ma
o swój tyłek każdy dba.
Egoizm rządzi właśnie tu
wciąż słychac jakiś szum,
skup się czasem i posłuchaj
niech Twa dusza nie będzie głucha.
Żyj jak tam chcesz
ważne by szczęście miec,
tylko nauczmy się słuchac
by ta ludzkośc nie była głucha.
Dawne idee już zgasły
marzy się nam świt jasny,
ważny komfort jest materialny
niż to by życ normalnie.
Świat kończy się na czubku nosa
zapomina się o znajomych głosach,
tyka stary zegar na ścianie
czas się bawi w odbijane.
Więcej w sercach wrażliwości
dosyc wojen i złości,
głos mniejszości słyszany rzadko
wciąż zajęci ciągłą walką.
Halo halo czy mnie słychac?
Słyszysz jak ja oddycham?
Pewnie wciąż jeszcze słabo
ktoś stoi za starą bramą,
ja słyszę chocby ciszę
jestem zawsze gdzieś bliżej.
Człowiek spotkac chcę człowieka
na niego zawsze czekasz,
przed tłumem lepiej uciekac.