"Do Słońca"

Ty świec każdego dnia
by radośc nam dac ,
w końcu trochę światła się przyda
by nawet ciemne sprawy było widac.
Bez ciebie błądzimy jak we mgle
Ty gaśniesz a budzi się śmierc,
uwierz nie ma w tym przesady
my bez Ciebie nie dajemy rady.
Codziennośc karmi nas szmalem
woda sodowa zaczyna szalec,
ktoś bawi się w proroka
i mówi że ostatnia nasza doba.
Świat chcą nam wyłączyc
mówią że kiedyś się skończy,
piszę więc ten list
w stronę słońca chcę iśc.
Do słońca dłonie wznoszę
o jasnośc wieczną proszę,
do słońca to piszę
chcę poznac jasną ciszę.
O każdy dzień jest bitwa
wiem nietypowa to modlitwa,
z serca młodego człowieka
płyną słowa jak rzeka.
Chcę jaśniej trochę optymizmu
zero szarości i dydaktyzmu,
chociaż nieraz jest zle
Ty słońce nad nami świec.
Dajesz nam tą nadzieje
gdy ziemia tak jaśnieje,
jesteś i to się liczy
jesteś silne nic Cie nie zniszczy.
Potrzebne jak w wodzie tlen
piękne niczym ten sen,
Ty dojrzysz zawsze więcej
dojrzysz nawet ludzkie serce.
Do słońca dłonie wznoszę
o jasnośc wieczną proszę,
do słońca to piszę
chcę poznac jasną ciszę.
Ostatnia zwrotka właśnie leci
słońce niech wiecznie świeci,
my starajmy się o więcej dobra
każda chwila uwieczniona jak obraz.
Patrz w serce czuj sercem
uwierz wtedy stac Cie na więcej ,
nie oceniaj tak łatwo
nic z nieba nie spadło.
Nie poddawaj się nie zniechęcaj
czasem zajrzyj do serca ,
jesteś tu między nami
Słońce świeci tu nad nami.
Promieniami daje nam znak
i wyznacza Ci szlag,
ono wie dla kogo świecic
Ty wiesz jak się poświęcic.
Dobro mieszka w Tobie
nie chowaj tego w sobie ,
dużo Słońca wokół Ciebie
na Twoim prywatnym niebie.