Przed Świtem

Ta krótka sytuacja jest odpowiedzią na poddawanie się lub zatracanie się w świecie. Także ma ukazać, co się dzieje ktoś lub coś dotkliwie cię zrani. To można interpretować na różne sposoby, tworzę tak, aby nie było tylko jednej odpowiedzi.


Czekając na świt, który był dla niej nadzieją, siedziała na łóżku przytulając poduszkę. Podeszła do niej lustrzana siostra, uśmiechając się szyderczo, ale w oczach zachowując współczucie.
-Odejdź upiorze- jęknęła dziewczyna do nowoprzybysza
-Ogarnia cię szaleństwo, otwórz swe serce...
-Nie! Zostaw mnie!
-Wstań, jedna poważna rana, nie czyni cię martwą.
-Wyrwano mi serce. Kim jesteś, by wiedzieć coś o mnie?
-Sobą. Wolna i niezależna. Człowiek o jednej twarzy. Wiem, że ci zasłaniali oczy, ale gdy zdarłaś opaskę, kaleczono.
-Nic nie wiesz! Jesteś upiorem, wyglądasz jak..
-Dość -zirytowała się lustrzana istota- ogarnia cię szaleństwo, zostań ze mną.
-Włamałaś się! Odejdź!
Lustrzana dziewczyna zamrugała oczami, na twarzy pojawiły się łzy.
-Racja. Jestem tą, którą odrzuciłaś, czekaj na nowy świt, ale sam on nie nadejdzie. Jak chcesz dam ci świece.
-Tak strasznie boli, tak bardzo tęsknie za nią.
-Ona już nigdy nie powróci, ale ja zostanę przy tobie, póki ból pustki się nie uspokoi.
-Zostanę dla niej wśród was.
-Zostań dla siebie.. wśród żywych.